BENİM GEZGİN ANNELERİM…
BENİM GEZGİN ANNELERİM
Gezgin bir anne olmanın benim üzerimdeki etkilerini saymakla bitiremem. Ama Küçük Gezgin Çakıl’ın yollarda büyüyor olması ona bırakacağım en değerli miras galiba. Ben hep bacaklarında yara izleri olan çocukların ileriki yaşlarda içindeki çocuğu kaybetmeyeceğine inandım. Gezgin olmanın, farklı coğrafyalarda farklı kültürlere tanıklık etmiş olmanın ise çocukların gelişimindeki önemi çok büyük. Yollarda büyümek, hayata dair pek çok şeyi yerinde öğrenmeyi sağlıyor. Dokunarak, yaşayarak bambaşka ülkelerde bambaşka yaşamların içine girerek farklılıklara saygı duymayı öğreniyorlar. İşte böyle çocuklar yetiştirebilmek için gezgin anne olarak yollara çocuklarla düşmek gerekiyor…
Anneler Günü yaklaşınca benim de aklıma hemen gezgin anneler geldi aklıma tabii.
Her kadın, her anne benim için özeldir ama gezgin annelerin yeri elbette ayrı. Çünkü birbirimizin dilinden çok iyi anlarız. Tanışmasak da, birimizin çocuğunun hasta olduğunu instagramda okuduğumuz an mesaj atacak kadar yakınızdır birbirimize. Birbirimizin çocukla seyahatlerini heyecanla izleriz. Nereye gitmiş, ne yapmış, bir sorunla karşılaşmış mı merakla takip eder, yazılarını okuruz. Bizler ayrı dünyaların insanları olsak da, hem gezgin hem anne olmanın keyfini sürenlerdeniz!!!
Anneler gününde benim keyifle takip ettiğim gezgin annelere sorular yönelttim. Üşenmediler, offf demediler cevaplarını gönderdiler. Bu bahsettiğim kadınların her birine hayranım. Onların ellerinde dünyayı gezerek yetişen her bir çocuğun, farklılıklara saygılı, özgüvenli, doğa aşığı gezgin insanlar olarak sürünün bir parçası olmayacaklarına o kadar çok seviniyorum ki ne kadar anlatsam boş…
İşte benim Gezgin Annelerim…
Sevda Yollarda…
Gezgin anneler arasında yüz yüze tanıştığım ve enerjisine hayran olduğum bu harika kadın, 19 yıldır kızı Elif’le seyahat ediyor. Evet evet şaka değil 19 yıl!!! “13 sene sonra Çakıl ile ben de sizin gibi anne-kız beraber gezmeye devam eder miyiz” dediğimde bana söylediği tek şey, “eğlenmeyi bilirseniz ilişkiniz hiç kopmaz” oldu. Eee bana da kulağıma bunu küpe yapmak düştü elbet. Sevda’nın enerjisi bloğundan taşıp size ulaşıyor. Anne kız öyle güzel bir ikili olmuşlar ki, her fotoğraflarında ağızları kulaklarında görüyorum onları. Gezgin bir anne olarak nasıl keyif alınır sorusunun cevabı Sevda’da:)
- Sevda, anne olmak hayatında neler değiştirdi?
Anne olmak hayatımda neleri değiştirmedi, daha doğru bir soru olurdu galiba. Bir kere her şeyden önce 29 yıl boyunca Sevda olan adıma bir de yenisi eklendi ”Anne”…Bundan sonra hayatım eskisi gibi olmayacaktı çünkü artık sokakta biri her ”Anne ” diye bağırdığında ben de dönüp bakmaya başlayacaktım…19 yıldır da bu durum devam ediyor 🙂
- Anne olunca anladım dediğin bir şey oldu mu?
Her çocuk annesinden hayatında en az bir kere ”Anne olunca anlarsın” cümlesini duymuştur… Evet, anladım… Fedakarlığı, beklemeden vermeyi, koşulsuz sevmeyi, paylaşmanın en mutlu edici halini, aşkın en saf halini, bir gülümsemenin içinizi nasıl sıcacık yaptığını, onun canı yandığında kendi canınızın iki kat yandığını, tek bir gözyaşına dünyaları yakacağınızı… Yani canım annemin ne demek istediğini anladım… Ve milyonuncu kez haklıymış yine dedim.
- Anne olduktan sonra seyahatlerinde ne değişti?
Anne olunca seyahatlerde tek değişen benim küçülen valizime karşı, çocuğum için aldığım valizin büyüklüğü oldu… Yanınıza ihtiyaç olabilecek her şeyi almak istiyorsunuz. Ve sanki her şey bir ihtiyaçmış gibi geliyor. Ama yaşları büyüdükçe o valiz de küçülüyor neyse ki…
- İlk seyahatini çocukla ne zaman yaptın ve bir anne olarak neler hissettin?
İlk seyahat Elif 40 günlük olmadan yapılmaya başlandı. Galiba ben pimpirikli annelerden olmadım hiç…Onun doğada yeşille, toprakla haşır neşir olarak büyümesini istedim. O yüzden alerji ve hastalıklara karşı direnci de güzel gelişti…
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde “offf” çektiğin bir an oldu mu?
Galiba hiç ”offf” çekmedim… Tabii bu da bir bakış açısı aslında…Yani bir sürü aksilik yaşanıyor ama bardağa neresinden baktığınız önemli…O zorlukları yaşamasaydım ilerde hatırlanacak ve anlatılacak anılar listesine giremezlerdi, unutulurlardı…
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde hiç unutamadığın en güzel an nedir?
Uzak doğuya yaptığımız seyahatte beklenmeyen bir şekilde hastalandım… Gili Trawangan adasında ben üşüyorum diye gidip motellerin birinden battaniye istemiş ve bir doktor bulup benim için ilaçlar almış… Battaniye ve ilaçla yanıma geldiğinde mutluluk, minnettarlık ve gurur tavan yaptı bende… Çocuğum bana bakacak kadar büyümüştü…
Yıllardır yaşadığımız ve yaptığımız yüzlerce yol hikayemiz var… Ama en şahanesi, bunların hepsinin de birlikte yapılıyor olması… Yıllar önce Elif 1 aylıkken Anne-Bebek, Anne-Çocuk, Anne-Ergen olarak başlayan maceramız şimdilerde Takım olarak devam ediyor…Tam 19 yıldır biz yollardayız…Daha nice yollara 🙂
www.instagram.com/sevdayollarda
Minik Gezgin
İnci, sanırım Türkiye’de gezgin anne denilince herkes için akla gelen ilk isimlerden. Nedenini bilmeyene anlatayım. Efendim bu gezgin annemiz dere tepe demeden, Türkiye, Avrupa demeden bisikletin arkasına Minik Gezgin Tibet’i atıyor ve pedal çevirerek dünyayı geziyor. Hikayelerini, ilk seyahatlerini duyduğumda “delilik bu” dedim! Ama ben de biraz deli olduğum için bir taraftan da hayranlık duydum. Ara ara “bu kadın yorulmuyor mu yahu” diye derin bir nefes aldığım anlar oldu. Ama Onun derdi doğaya en az zararı vererek seyahat etmek. Ve bir cümlesi çok hoşuma gitti “amaç bir yere varmak değil, yolda olmak!” . Onlar yolda olmayı seviyorlar. Yolda gördükleri şehirlerde gördüklerinden çok daha değerli onlar için! Minik Gezgin Tibet’i doğayla barışık, doğanın bir parçası olarak yetiştiren İnci, pedal çevirmekten hiç yorulmuyor mu, evet yorulmuyor!!!
- İnci, anne olmak hayatında neler değiştirdi?
“Zaman, mekan kavramımı kaybettim.” denir ya, işte öyle bir duyguya kapıldım anne olduğum ilk aylarda. Gecem, gündüzüm, ekmeğim aşım Tibet’ti ve ben bu halden gocunmak yerine haz duyuyordum. Hayat planlarımızın, günlük rutinlerimizin baş aktörü oğlumuz olmuştu.
- Anne olunca anladım dediğin bir şey oldu mu?
Hayatın anlamının; iki küçük gözde, bir minik burunda ve leblebi gibi duran sihirli ayak parmaklarında gizli olduğunu fark ettim. Hayata bakış ayarlarınızla oynayan bambaşka bir olgudur annelik.
- Anne olduktan sonra seyahatlerinde ne değişti?
Seyahati planlarken ki önceliklerimiz değişti. Yolculuğun kaptanı da, rüzgarı da Tibet Çınar oldu artık.8 heybeye sığdırdığımız malzemelerimizin arasında yeni ekip üyemizin eşyalarına da yer açıldı. Anneannesinin yaptığı erişte ve dut kurusu, gıda çantamızda çokça bulunur oldu mesela.
- İlk seyahatini çocukla ne zaman yaptın ve bir anne olarak neler hissettin?
Oğlumuz 2009 ağustos doğumlu. 1 yaşındayken tura çıkma planlarımız aile büyükleri tarafından sabote edildi. Ne de olsa uçakla, otobüsle ya da kaportası olan bir araçla çıkılacak bir seyahat değildi bizimkisi. O yüzden bekledik bir yıl daha. 2011 yılında Tibet Çınar 22 aylıkken, 7 ülkeyi kapsayan ve 54 gün süren 3486kilometrelik bisiklet yolculuğu yaptık. Yol tıpkı bize yaptığı gibi oğlumuzu da bağrına bastı. Amaç varmak değil, yolda olmaktı , bunu birlikte başardık. Bu yolculuğumuzun bizde bıraktığı izleri, “Minik Gezgin Yolda Büyümek”adlı kitapta dillendirdik. Başka bir seyahat, başka bir tatil mümkündür, dedik.
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde “offf” çektiğin bir an oldu mu?
Hafta sonu çıkılan bir seyahat için bile saatlerce hazırlık yapıldığını düşünürsek, bisiklet üstünde aylarca kamp kurularak yapılacak bir yolculukta neler yaşanacağını az çok tahmin edersiniz. Yaşadıklarımızı, yolun bize sundukları olarak düşünüp, ders çıkarmaya çalışıyoruz ve şükredecek çok şeye sahip olduğumuzdan pek de “ Of” demiyoruz.
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde hiç unutamadığın en güzel an nedir?
Onunla yaptığımız yolculuklarımızın her anı çok değerli ancak İsveç’te bir göl kıyısında verdiğimiz mola anında yaşadıklarımızı ömrümce unutamam.
Bu sene yine Tibet ile birlikte yollara düşüp bisikletle İtalya, İspanya ve Portekiz’de pedal çevirecekler. Heyecanla takibe devam…
Gezgin Bir Aile
Berrak, sistemin en karşısında duran annelerdenJ sistemin asla bir parçası yapmak istemediği kızıyla dünyayı geziyor. Kızı ile uzun ve yorucu seyahatlere çıkmaktan hiç çekinmeyen, yılda en az bir kez Hindistan’a onunla birlikte giden Berrak, yaşama olan bakışıyla beni kendine hayran bırakan gezginlerden. Hindistan’a çocukla gitmek düşüncesi benim kafamda bin tane soru işaretiyle boğuşurken onun ve kızının Hindistan sahillerinde çıplak ayaklı fotoğraflarını gördükçe bir soru işareti daha siliniyor kafamdanJ Ne dersin Berrak bir gün biz de gelir miyiz sizinle Hindistan’aJ
- Berrak, anne olmak hayatında neler değiştirdi?
Aslında hem çok şey hem de hiç bir şey gibi. Biz eşimle şehirde yaşamamanın verdiği avantajla rahat bir geçiş süreci yaşadık sanıyorum ki. Aile olarak klasik Türk tipi kalıplara uy-a-madığımızdan da bazı şeyler anlatıldığı gibi olmadı. Hani o çok değişecek hayatın, uykusuz kalacaksınız, istediğiniz hiç bir şeyi yapamayacaksınız, hayatınız tamamen değişecek, evden çıkamayacaksıncılar vardır ya, o hiç de öyle olmuyormuş esasında. Bunda babanın da payı büyük elbet.
Aslında kafamda anne olmak yoktu, en azından tek rüyam değildi, geriye dönüp baktığımda, bunun toplumdaki bir kesimin negatif düşünceler silsilesinden kaynaklandığını anlıyorum. İlk uzun Hindistan maceramızda bebekleriyle gezen çiftlerden, yalnız annelere dek türlü türlü çocuklu-bebekli insanlar görünce beynimde ampul yanmıştı, hayat aslında tek pencereden ibaret değil, herkes seçtiği hayatı yaşar ve bu çocukla da aynen öyle. Siz hayatınızı çok değiştirmeyi de seçebilirsiniz veya akışa bırakıp çocukla birlikte değişmeyi de seçebilirsiniz. Her şey elimizde. Velhasıl evet ilk dönem biraz bir şeyler değişse de, çok çok da kasmadık kanımca.
- Anne olunca anladım dediğin bir şey oldu mu?
Evet, annelik kesinlikle bahsettiğim gibi hayatı engelleyen bir durum değilmiş, ne gezmeye, ne aşka, ne eğlenmeye, ne de hayalleri gerçekleştirmeye engel de değilmiş. Engeller insanların kafalarındaymış, toplumda annelik tabuymuş, aslında her ne olursa olsun annelik harikaymış. Anne olunca yalnız da gezilebilirmiş, çocukla da, anne olunca saçımızı süpürge etmiyor, çocukla yeniden gelişiyormuşuz. Anne olunca tüm toplumun klişelerinin koskocaman içi boş bir balon olduğunu anladım ve tüm kalıplardan sıyrıldım. Kendimi yeniden keşfettim diyebilirim. Çocuk yapmak için plan yapanlar, zaman kollayanlar, korkanlar… Size anlatılanları unutun, her hayat başka hikaye. Her zaman pozitif örneklere odaklanın.
- Anne olduktan sonra seyahatlerinde ne değişti?
Hem çok şey hem de hiç bir şey gene 🙂 Bu ne demek? Biz gene aynı biziz, sevgiliyken neysek, çocukluyken de oyuz. Çocuğa karşı duruşumuzun genel olarak paralel olması da tabi avantaj. Seyahatlerde araba, tekne, otobüs, tren, motor vb pek çok taşıt kullanabilirsiniz. Bebekle motora binilemiyor o bir değişiklik sebebi olabilir evet. Bir de 5 aylıkken ilk çocuklu kamp maceramızda haddinden fazla eşya almışım yanıma, şimdi ona gülüyorum, bu bir değişiklik. Malum bebek bezidir yedek kıyafettir extra yük. Değişen başka bir şey ise, sürekli konuşan, bazen kafa şişiren bazen de neşe saçan minik bir insan evladı ile yol almak. Gene plansız yola çıkabiliyorum, mesela geçen kış Hindistana kızımla yalnız giderken gene hiç otel falan ayırtmadan gittim, gene kampa gidiyoruz, gene spontane yollara çıkabiliyoruz. 2 yaşından sonra bilet ücreti değişti, bu da kapitalist materyalist dünyanın getirisi tabi.
- İlk seyahatini çocukla ne zaman yaptın ve bir anne olarak neler hissettin?
İlk seyahatimizi kızımız 7 haftalıkken yaptık, yaklaşık 16 saatlik bir araba yolculuğu ile bodrum-Kapadokya arasını arıza yapan arabamızla gittik. Geriye baktığımda çok güzel anımsıyorum o yolculuğu, bebek işte ne yaptı derseniz, hep uyudu, çok uyurdu cidden. Biz gezdik o uyudu. Annem de yanımızda idi ve biz eşimle baş başa bol bol da gezebildik o açıdan da şahane idi. Keyifli bir odada, keyifli bir ortamda, büyülü bir yerde bebeğimizle olmak heyecan vericiydi, kim demiş bebekle yola çıkılmaz diye demiştim içimden. O seyahatte tüm gece deliksiz uyumaya da başlamıştı üstelik temiz hava, mutlu ebeveynler.
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde “offf” çektiğin bir an oldu mu?
Hindistan’a 2 senedir kızımla yalnız gidip geliyoruz, eşimse arada gelip dönüyor, bu sebepten uzun yolculukları ve gidiş dönüş aktarma uçuşlarını kızımla yalnız yapıyoruz. Ben direk uçmuyorum, aktarma kullanıyorum, neden deniyor, bir seviyorum, iki daha uygun fiyatlar. Bu sene 13 saatlik de tren macerası yaptık Mumbai’ye dek. Off dediğim an 3.5 yaşındayken aktarma esnasında Mumbai havaalanında uyuyan kızımı uyandıramamam olmuştur, aslında bunu yolda onlarca kez yaşamış olabilirim. Uyuyor ve uyanması gereken anlarda uyanamıyor çünkü derin uyuyor. Haklı da, ama bende de çantalar bavullar oluyor ve bazen 20 saat uyumadan yol yapmam gerekiyor. O zaman zorlanabiliyorum. Onun yürümesine çabalamak, sırt çantası, el bagajı derken evet yoruluyorum. Geriye bakınca tatlı anılar tabi.
Otobüse de bindik, arabaya da, ufakken arabada daha rahattık zira direk biner binmez uykuya geçerdi, şimdi yaş 5 oluyor ve daha çok uyanık kalıyor. Haliyle daha çok konuşuyor, o zaman da dikkat dağılabiliyor. Fakat uçakta uykum varsa hadi sen uyumak istemiyorsan takıl ama ben uyuyorum deyip uyuyabiliyorum artık :))
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde hiç unutamadığın en güzel an nedir?
Ahh… Bilemiyorum ama sanırım gene son yolculuğumuz 33 saat kadar sürdü ve bana anne sabır yapman lazım demişti, bu kalıbı çok komik kullanıyor. Beni o yorgunluğumla çok güldürmüştü. Havaalanlarında çıplak ayak dolaşması, koşturması, ilk kez Hindistan’a gidip de Hintçe duyunca kahkahalarla o nasıl konuşmak öyle demesi, daha 3.5 yaşında harika bir yol arkadaşı olması bana, arabada birlikte şarkılar söylemek, kampta kendine ayrı çadır talep etmesi, sabah uyanınca bizim çadıra gelmesi, neşesi, her ortamda eğlenebilmesi, uyumu, gene kamp ateşine bayılması, yıldızları ve bulutları nesnelere benzetme oyunları.. Kısaca seyahatte ve doğada yapılan her şey çocukla bana çok keyif vermekte. Çocukların bitmek tükenmek bilmeyen öğrenme sevdası ve merakı, bizim yitirdiğimiz heyecanı ve onun bu anlarına tanıklık etmek galiba en önemli şey benim için.
Bir de ilk defa fil gördüğünde ve ona dokunduğundaki neşesi naifliği inanılmazdı. Filin hortumu ile bizi ıslattığı anda ona sarılışım ve kollarımın arasından heyecanını hissetmem… Paha biçilemez anlardan olabilir.
İlk kamp maceramızda 5 aylıkken daha, akşam 6da çadırda puf gibi uyuyakalıp başına telsizi koyup başka çadıra misafirliğe gidişimizi de asla unutamıyorum. Aklıma kim bilir daha niceleri gelir…
www.instagram.com/gezginbiraile
Gezgin Anne
Deniz, iki çocuğuyla yurt dışında yaşayan, sık sık Türkiye ve diğer ülkelerde çocukla gezmenin keyfini çıkaran annelerden. Bebek ve çocukla gezmenin insanın omuzlarında bir yük olmaması gerektiğini savunan Deniz, “kırkı çıkmadan dışarı adım atmayan annelerin devri bitti!” diyor. Haksız da değil hani! Bu kadar koruyucu yetiştirirsek çocuklarımızı değil başka bir ülkeye seyahat etmek, burnumuzun ucunu göremezdik.
- Deniz, anne olmak hayatında neler değiştirdi?
Anne olunca her şey değişti benim için. Yurtdışında yaşadığım için ilk olarak iş hayatıma ara vermek durumunda kaldım. Yaşam tarzım yanında hayattaki önceliklerim de değişti tabii.
- Anne olunca anladım dediğin bir şey oldu mu?
Kendi annemi daha çok anlamaya başladım; ama henüz tamamen de anlıyorum diyememJ
- Anne olduktan sonra seyahatlerinde ne değişti?
Anne olduktan sonra seyahatlerde film izleme, kitap okuma, bir kadeh bir şeyler içme özgürlüğüm gitti. Onun dışında her iki çocuğumun da pasaportu gelir gelmez seyahatlerimize devam ettik. Tabii ki eskiden sırt çantasıyla gittiğimiz yerlere şimdi bir bavulla gitmek durumunda kalıyoruz. Nerede olursa olsun kalırız demek yerine de güvenli mekanları, geniş odaları olan yerleri konaklamak için tercih ediyoruz.
- İlk seyahatini çocukla ne zaman yaptın ve bir anne olarak neler hissettin?
Oğlum 10 haftalıkken Londra-İzmir arasında uçtuk. Uçağa binmeden önce tüm forumlarda bebekle seyahat önerilerini okumuştum. Çok iyi hazırlandım; ama yine de oğlum ağladığında elim ayağıma dolandı. Acayip heyecanlandım ya bebeğimi yol boyunca 4 saat susturamazsam diye. Çaresiz gözlerle eşime baktığımı hatırlıyorum. Neyse ki o benden daha soğukkanlı çıkmıştı.
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde “offf” çektiğin bir an oldu mu?
Çocukların yorgun olduğu halde uyumayı reddedip sebepsiz yere ağlamaları ile aç oldukları halde yemeyi reddedip birkaç dakika sonra kriz şeklindeki ağlamaları off dediğim anlardan. Hani çaresini biliyorsunuz; ama elde olmayan sebeplerden bunu onlara bir türlü anlatamıyorsunuz. İşte o anlar beni yoruyor.
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde hiç unutamadığın en güzel an nedir?
Oğlum uçağa biner binmez uyur bebekliğinden beri. Tabii uçuş saati, uyku saatine yakın olduğu sürece. İlk kez iki çocukla tek başıma yolculuk yapıyordum. Kızı slinge yerleştirdim, uyudu. Oğluma bir kitap okuduktan sonra uyumayı teklif ettim. O da hemen uyudu. Üç saatlik yolculuğun son saati uyanan kızımla bire bir rahat rahat ilgilendim. Hostes, ‘Aa siz Türk müsünüz? Ben sizi yabancı sandım çocuklar hiç ağlamayınca’ demişti. Anneliğime yapılan pozitif eleştiri olarak algıladığımdan bu durumu, hoşuma gitmişti.
Gezenti Anne
İkiz annesi Özlem, geziyor, yiyor, içiyor bize de izlemesi düşüyor. Özlem’in İngiltere’de yaşadığına dair bir söylenti var ama sürekli İstanbul lokantalarında yediklerinin fotoğraflarını gördüğüm için bu durumdan pek emin olamıyorum:) Özlem, hem çocuklarıyla gezmekten çok büyük keyif alan bir anne hem de çok ünlü bir yeme-içme bloggerı. O yedikçe, biz parmaklarımızı ısırıyoruz:)
- Özlem, anne olmak hayatında neler değiştirdi?
Anne olunca hayata daha olumlu bakmayı, insanlara karşı empati kurmayı öğrendim. Pratiklik ve organizasyon konusundaki yeteneğim inanılmaz gelişti. Çocuklardan sonra gerçek anlamda aile olduk, eşimle daha da kenetlendik.
- Anne olunca anladım dediğin bir şey oldu mu?
Anne olunca, anneliğin tahmininden çok daha büyük bir sorumluluk olduğunu anladım.
- Anne olduktan sonra seyahatlerinde ne değişti?
Seyahatlerim çocuklu ve çocuksuz seyahatler olarak ikiye ayrıldı. Ve her ikisi de hiçbir zaman eskisi gibi olmadı. Çocuklu seyahatte zaman zaman eşimle yanlız kalmayı özlediğimi hissederken çocuksuz seyahatlerde de zaman zaman “Onlar da olsaydı şöyle güzel olurdu böyle eğlenirlerdi” demekten kendimi alamadım.
- İlk seyahatini çocukla ne zaman yaptın ve bir anne olarak neler hissettin?
Yaz tatillini saymazsak ilk seyahatimizi 1.5 yaşındalarken hafta sonu için Trabzon’a giderek gerçekleştirdik. Sümela Manastırı’na tırmanmayı başardıkları an geleceğimize dair umutlarım artmıştı
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde “offf” çektiğin bir an oldu mu?
Anne olduktan sonra seyahatlerimizde “offf” çektiğimiz anlar saymakla bitmez. Ama en genel sorun pusetle gezdirme yaşları geçtikten sonra bizim hedeflediğimiz yerlerin onlar için birşey ifade etmediği zamanlarda uzun yürüyüşler yapmak istememeleri. Onlar da kendilerince haklı tabi…
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde hiç unutamadığın en güzel an nedir?
Geçtiğimiz ay gerçekleştirdiğimiz Napoli seyahatimizdeki Pompei Antik Şehir ziyaretimizde oğlumun elindeki harita ile bizi 3 saat boyunca gezdirmesi, 7 yaşında olmasına rağmen haritaya bu kadar hakim olması bizim için gurur vericiydi ve o günü unutulmaz kıldı…
Çocukla Gezeriz Biz
Sevgili Esra, iki çocuğuyla her sene hem yurt içinde hem de yurt dışında iki çocuğuyla geziyor. Bununla da kalmıyor İstanbul’daki çocukla ilgili her şeyi takip edip anneler duyurmayı da ihmal etmiyor.
- Esra, anne olmak hayatında neler değiştirdi?
Gezmeyi severdim ama Anne olunca daha çok heyecanlan duymaya başladım hiç gitmediğim yerlere çocuklarımla ayak basmak onların gözü ile de yeni yerlere bakmak keşfetmek eklendi hayatıma. Özellikle çocuklarla çocuk kitapları hayatıma girdi ki mutlaka gezmeye gideceğimiz yerin meşhur çocuk kitaplarını araştırıp okuyup öyle gezmeye başladıkJ
- Anne olunca anladım dediğin bir şey oldu mu?
Anne olunca bir klasiktir ama Annemi anladım J Gezme heyecanına ve enerjine hayranım derler arkadaşlarım bende anneme hayranım. Geçen annemi aradım anne Kıyıköy’e gidicem çocuklarla gelir misin diye
“Tamda camları siliyordum ama gelirim tabii. Dedi 15 dakika sonra beni geri aradı “e hadi nerde kaldın “ diyeJ) Her ne olursa olsun gezmeye fırsat yaratma konusunda anneme çekmişimJ)
- Anne olduktan sonra seyahatlerinde ne değişti?
Daha çok eşya ile seyahat etmek durumunda kaldık hele de 2 çocuk ile oluncaJ) Bir sırt çantası ile çıkarken çantalar çoğaldı maalesefL Ama neyseki artık yaşları büyüdü ve biz 4 kişilik aile olarak 15 günlük uzun arabalı yolculuklarımıza tek valiz çıkmaya başladıkJ
- İlk seyahatini çocukla ne zaman yaptın ve bir anne olarak neler hissettin?
Ege ile ilk seyahatimiz Ege 5 aylık idi Kaş’a gittik. Yanımızda kardeşimde gelmişti böylece kısa sürelide olsa çocuğa bakacak birilerinin olması dinlenmemi sağladı. Ve devamında 2-3 gün dalış teknesinde kaldık ben emzirdiğim için dalış yapamasam da bebekle mavi yolculuk en rahat tatillerimdendiJ Deniz ile ilk tatilimizde Deniz’in daha 40’ı çıkmamıştı ve artık iki çocuklu olarak yaklaşık 15’er günlük dönemler halinde 2 ay Alanya’da kiraladığımız devre mülklerde kaldık.
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde “offf” çektiğin bir an oldu mu?
Ege 7 aylık iken gittiğimiz Marmaris seyahatinde yeni ek gıdaya geçmiştik ve benim cahilliğim oğluma alabalık yedirmiştim ki her yeri kabarmış kıpkırmızı olmuştu: Sağlık sorunları tatilimizde biraz üzse de hiçbir tatilimizi yarım bırakmadık:)
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde hiç unutamadığın en güzel an
nedir?
Ege’nin ilk yurt dışı seyahati idi 7 yaşında Mısır’a giderken uçağa bindik ilk sorduğu soru “bu uçak nasıl çalışıyor, havada nasıl duruyor, yere nasıl inecek” Çocukların merak duygusunu müthiş geliştiriyor seyahat etmek.
www.cocuklagezerizbiz.wordpress.com
www.instagram.com/cocuklagezerizbiz
Bir Küçük Gezgin
Yahu bu sosyal medya denen şey ne harika bir şey. Ben sanırım instagramı en geç keşfedenlerdenim. Facebookta blog sayfamı bile açalı kaç ay oldu kiJ Blog yazmaya karar vermemle klavyeye parmaklarımın dokunmasının arasında neredeyse 5 sene olduğunu düşünürsek bunlar şaşırtıcı sonuçlar değil tabii benim içinJ Bu kadar geç sosyal medya dünyasına dalmış olsam bile, ne çok insan tanıdım bir bilseniz. Kimiyle buluşup saatlerce sohbet ettim, kimiyle telefonda görüştüm kimiyle ara ara mesajlaştım. İnstagramın bana kazandırdığı gezgin annelerden biri de Elçin. Kızıyla seyahatlerinden harika fotoğrafları gördükçe “bende orada olmak istiyorum diyor” insan.
Elçin Ankara’dan bildiriyor:)
- Elçin, anne olmak hayatında neler değiştirdi?
Tüm düzenimizi değiştirdi ama en çok da hayata daha çok anlam kattı
- Anne olunca anladım dediğin bir şey oldu mu?
Bu tarz büyük bir sevginin olabileceğini anne olduktan sonra anladım
- Anne olduktan sonra seyahatlerinde ne değişti?
Gitmek istediğimiz yerlere yine gidiyoruz ama tabii kalacağımız yerden, gezi programımıza kadar bir çok şeyi de Bir Küçük Gezgin’e uydurmamız gerekiyor. Örneğin, bebekken mutfaklı yerlerde kalmayı tercih ediyorduk. Gezi programımıza hayvanat bahçesi gibi çocukların da mutlu olacağı şeyler ekliyoruz. Her yaşın programımıza yansıması farklı şekillerde oluyor
- İlk seyahatini çocukla ne zaman yaptın ve bir anne olarak neler hissettin?
İlk seyahatimiz 4 aylıkken küçük bir dağ evi kaçamağıydı. İlk yurtdışı seyahatimizi ise 1 yaşında kayağa giderek yaptık.
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde “offf” çektiğin bir an oldu mu?
Çok çok yavaş yürümek zorunda kaldığımızda ya da çok fazla eşya ile gezmek zorunda kaldığımda bazen offf çekiyorum doğrusu
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde hiç unutamadığın en güzel an nedir?
Genel olarak O’nun da seyahatten keyif aldığını ve çevresiyle ilgilendiğini görmek, ortak şeylerden hoşlandığımızı hissettirdiği için beni çok mutlu ediyor.
www.instagram.com/birkucukgezgin
Gez Gör Keşfet
Canan, benim Gezgin Şef olarak takip ettiğim ancak sonradan çocuklu geziler konusunda uzman olduğunu öğrendiğim annelerden. 2 çocuğuyla deneyimlediklerini sitesinde yayımlamakla kalmıyor pek de güzel tavsiyelerle çocukla gezmek isteyenleri baştan çıkarıyor.
- Canan, anne olmak hayatında neler değiştirdi?
Seyahat, konaklama, yemek ve eğlence tercihlerim değişti diyebilirim.
- Anne olunca anladım dediğin bir şey oldu mu?
Çocuklu ailelere karşı daha empatik olduğum kesin.
- Anne olduktan sonra seyahatlerinde ne değişti?
Seyahatlerimde eskiden daha esnektim şimdi biraz daha planlıyım. Özellikle çocukla seyahat ederken hem keyif alacakları yerlere gitmek, hem uzun seyahatlerde günlük rutinlerinden bir çok şeyi seyahatte de bulmalarını sağlamak, onları huzurlu ve böylece sizi de daha keyifli kılabiliyor. Tüm bu detaylara dikkat etmek de dediğim gibi plan istiyor.
- İlk seyahatini çocukla ne zaman yaptın ve bir anne olarak neler hissettin?
Tanla ilk seyahatimiz 2,5 aylıkken Adriyatik Cruise’u oldu. Zor bir hamilelik, uzun bir hastane yatışı ve prematüre bir bebeğe sahip olmanın sadece bir 1,5 ay sonrasında özgür hissetmek harikaydı. Küçük bebekle seyahat kadar kolayı yok, bu durum beni oldukça cesaretlendirdi de.
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde “offf” çektiğin bir an oldu mu?
Çocuğunuzun temel ihtiyaçlarınızı yollardayken giderilemediği durumlar krize yol açabiliyor. Bundan dolayı onu suçlayamazsınız, dolayısıyla ya çok sakin olmalı, geniş zamanda seyahat etmelisiniz. Genelde çocuklarımın bu gibi nedenlerle güzel bir fırsatı, anı kaçırması bana off çektirir, o off da onlar adına elbette.
- Anne olduktan sonra çocukla seyahatlerinde hiç unutamadığın en güzel an nedir?
Anne olduktan sonra seyahatlerinizde hiç unutamadığınız en güzel an?
İsviçre’de Gellmer’de 104 derecelik açıyla bizi dağın tepesine çıkaran funikülerden indik. Bir kaç adım sonra dağın tepesinde gölün muhteşem manzarasıyla karşılaştık. Gölün üzerinden geçerken Tan’ın tüm heyecanı ve içtenliğiyle ” anne burası gördüğüm en güzel yer” demesi harikaydı.
www.instagram.com/gezgorkesfet
Gezen Anne
Embiye, iki çocuğuyla oldukça aktif gezen bir anne. Blogunda da gezdikleri yerlere, çizdikleri rotalara dair oldukça detaylı bilgiler vererek çocukla gezmek isteyen annelere yardımcı oluyor.
www.instagram.com/gezenanne.com
Nazan Aşık
Nazan benim İnstagramda tesadüfen keşfettiğim gezgin annelerden oldu. Ben onu keşfettiğimde blogu yoktu ama boyundan büyük işlere kalkışmış ve Güney Amerika’da üç ay kızıyla gezmek için yollara düşmüştü. Ne maceralara atıldılar, ne eğlendiler bilemezsiniz… Her anını keyifle takip ettim. Gezgin anne olmak biraz da cesur bir anne olmayı gerektiriyor öyle değil miJ
Takip ettiğim tüm gezgin annelere de buradan selam olsun… Hepsi bloglarında çocukla gezmek konusunda diğer annelere cesaret verdikleri için benim için çok özeller…
Ben Geziyorum Öyleyse Varım dedim ve yollara düştüm. Anne olunca bu yollara Küçük Gezgin Çakıl’ı da büyük bir keyifle ortak ettim… Küçük Gezgin ve ben, yollarda büyüyen her bir çocuğun üstünde emeği olan tüm Gezgin Annelerin Anneler Gününü kutlarız:)
www.instagram.com/geziyorumoyleysevarim
www.facebook.com/geziyorumoyleysevarimm
Çoook teşekkürler…Daha nice gezmelerimiz olsun yavrularımızla 🙂
Evet evet daha nice yerlere gidelim:)
Sevgili Küçük gezginin güzel annesi,
Değerli listenizde Gezen Anne’ye de yer verdiğin için çok teşekkürler! Annelik hayatımda ne mi değiştirdi? -Herşeyi! İyi ki değişti, iyi ki miniklerle yollara düştük hep birlikte… Çocuklu geziler zor değil mi, elbet zorlandığımız anlar da bir sürü, ama hepsi unutuldu gitti, geriye çocuklarla yaşanmış keyif dolu bir sürü anı kaldı… Tüm gezgin annelere sevgiler ve bizlere ışık tuttuğunuz için teşekkürler…
Ne güzel sözler bunlar… Bir çocuk değişse dünya değişir gibi geliyor bana… Gezgin annelerin ellerinde büyüyen her çocuk, dünyaya daha başka bakacak… ne mutlu onlara.. Ne mutlu bizlere @gezenanne